ალბერ კამიუ - დაცემა
მკვდრები მხოლოდ ერთ რამეს გვთხოვენ – “არ დაგავიწყდეთო”, მაგრამ მეხსიერება მოკლე გვაქვს.
ყველა იჩქარის, რომ სხვა გაკიცხოს, რათა თავად დაუსჯელი დარჩეს.
ყველაზე ბუნებრივი აზრი, კაცს გულუბრყვილოდ რომ ებადება, საკუთარი უმანკოების გრძნობაა.
ჩემი ეგოიზმი უმეტეს შემთხვევაში ჩემს დიდსულოვნებაში გამოსჭვივის.
ვაი თქვენდა, თუკი ყველანი ქებას დაგიწყებენ.
ძნელია ვინმეს უდანაშაულობა ვირწმუნოთ, იმის თქმა კი ნამდვილად შეგვიძლია, რომ ყველას რაღაცაში მიუძღვის ბრალი.
ღმერთი იმაში თუ წაგვადგება, რომ უცოდველობის თავდებად დაგვიდგეს, მაშინ რელიგიას დიდ სამრეცხაოდ მივიჩნევდი.
კაცის მოსაკლავად მიზეზს რა დალევს, იმის საბაბს კი ძნელად მიაგნებთ რად იცოცხლოს.
დანაშაულს ყოველთვის ჰყავს დამცველები, სიმართლეს კი მხოლოდ ზოგჯერ.
ვინ იფიქრებდა, რომ ნაკლები დანაშაულია სხვები მოაკვლევინო, ვიდრე თავად არ მოკვდე.