ადოლფ ჰიტლერი - ჩემი ბრძოლა
მათი ხმალი გახდება ჩვენი გუთანი, ხოლო ომის ცრემლები იქცევა პურად არსობისა, რომელითაც მომავალი თაობები გამოიკვებება.
მე მქონდა ბრწყინვალე შესაძლებლობა მომეწამლა თავი ეკლესიური ფესტივალების ბრწყინვალებით. ბუნებრივია, რომ ჩემთვის აბატობა, ისევე, როგორც მამაჩემისათვის სოფლის მღვდლობა - უმაღლეს იდეალს წარმოადგენდა.
მადლობა სამოთხეს იმ მოგონებებისათვის, რომელიც ახლაც ჩემთანაა. მისი ტყეები და მდელოები წარმოადგენდა ბრძოლის ველს, სადაც წყდებოდა კონფლიქტები, რომელითაც ცხოვრებაა მდიდარი.
მე არ მქონდა მკვეთრად ანტი-სემიტური ტონი, თუმცა დრო და დრო ვეცნობიდი არგუმენტებს, რომელიც კვებავდა ჩემს ფიქრებს. ამ ფაქტორებმა ნელ-ნელა განაპირობეს ის, რომ მე გავერთიანდი ქრისტიან – სოციალისტურ მოძრაობაში, რომელსაც დოქტორი კარლ ლუეგერი ხელმძღვანელობდა.
რამდენი ძირითადი პრინციპი გადავაფასე ჩემში, მას შემდეგ რაც ქრიასტიან – სოციალისტურ მოძრაობაში ჩავერთე! ჩემი პატივისცემით გამსჭვალული შეხედულებები ანტი-სემიტიზმის მიმართ, დროთა განმავლობაში მოკვდა; ეს იყო ჩემში მომხდარი ყველაზე დიდი ტრანსფორმაცია.
პოლიტიკური ლიდერისათვის, მისი ერის რელიგიური დოქტრინები უნდა იყოს ხელშეუხებელი, სხვა შემთხვევაში არ აქვს უფლება მოვიდეს პოლიტიკაში, თუ არ გახდება რეფორმატორი..
ებრაელები ყოველთვის გამოირჩეოდნენ რასობრივი მახასიათებლებით, მაგრამ არასდროს რელიგიურით.