”ძველ გერმანულ მხატვრობაში სამი სახელია მნიშვნელოვანი: დიურერი, ჰოლბაინი და კრანახი... კრანახის შემოქმედება არ შლის ახალ ფურცელს გერმანიის ხელოვნებაში, ის არ სვამს პრობლემას ახლებურად... მისი დამსახურებაა, რომ საოცარი სიზუსტითა და სიწრფელით პასუხობს თავისი სოციალური წრის მოთხოვნებს” - ნ. გერშენზონი
”კრანახის შემოქმედებას უდიდესი კულტურულ-ისტორიული მნიშვნელობა აქვს. ის გვახედებს იმ დაძაბულ და უსასრულოდ საინტერესო ეპოქაში, რომელშიც უხდებოდა ცხოვრება მხატვარს” - ნ. გერშენზონი
”კრანახის დახატული ირმის რქები ერთ მონადირეს ნამდვილი ეგონა, მაგიდაზე დახატული ყურძნის მტევნის ასაკენკად კი ჩიტები მოფრინდნენ” - კრისტოფ შერლი
”კრანახის სახეები ხშირად ნაკლებად გამომსახველია, მაგრამ ისინი არასოდეს არიან უხეშები... ყველა სახე, კოსტიუმი, პეიზაჟის ყველა დეტალი მხატვარს თანაბარი ოსტატობითა და დიდი დაკვირვებით აქვს დამუშავებული. ამავე დროს კრანახი ბრწყინვალე კოლორისტია. მიუხედავად იმისა, რომ მასთან ლოკალური ფერები მეფობს, მისი ფერწერა არცთუ იშვიათად თითქმის ტონალური ხდება. ის გაურბის მკვეთრ კონტრასტებს, აგებს სურათს ცალკეული ტონების ფრთხილ შეხამებაზე. იქნებ იმიტომაც, რომ კრანახი დროს არ კარგავს რთული ფორმალური თუ სტილისტური ამოცანების გადასაწყვეტად, მის შემოქმედებას ახასიათებს დიდი სიმსუბუქე, რაც ბევრი მისი თანამედროვესაგან განასხვავებს, მაგალითად - დიურერისა და ჰოლბაინისაგან” - ნ.გერშენზონი
 |
| მარკგრაფი კაზიმირ ფონ ბრანდერბურგ კულმბახი - 1522 |
 |
| ადამი - 1528 |
 |
| ევა - 1528 |
 |
| მარტინ ლუთერი - 1526 |
 |
| მარტინ ლუთერი - 1529 |
 |
| ქალის პორტრეტი - 1526 |
 |
| მაჭანკალი - 1530 |
საქართველოს ეროვნული მუზეუმის შ.ამირანაშვილის სახელობის ხელოვნების მუზეუმი, თბილისი, საქართველო
 |
| ცოდვილი ქალი - 1532 |
 |
| მაგდალენა ლუთერი 1539-1540 |
 |
| კრანახის საგვარეულო გერბი |
წყარო - კვირის პალიტრის კოლექცია ”დიდი მხატვრები”
