”მიქელანჯელო მერიზი და კარავაჯოს ბნელისა და ნათლის ოსტატს უწოდებენ და ავიწყდებათ, რომ უმისოდ ვერ იქნებოდნენ რიბერა, ვერმეერი, დე ლა ტური ან რემბრანდტი, ხოლო დელაკრუა, კურბე და მანე სხვაგვარად დახატავდნენ” - რობერტო ლონგი
”კარავაჯოს ეყო სიმამაცე, რომ ეხატა”- ანტონიო პალომინო
”კარავაჯოს იმდენად უჭირდა და იმედდაკარგული იყო, რომ ოთხ სანტიმად ხატავდა თითო სურათს და ხანდახან დღეში სამი სურათის დახატვა უწევდა” - ჯოვანი ბელორი
”კარავაჯო ცხოვრობდა ბიუროკრატიული ძალაუფლების, პოლიციური აზროვნებისა და შიშნარევი კონფორმიზმის ეპოქაში... მაშინ, როცა შემოქმედებითი უნარის მქონე გონიერი ადამიანები სასტიკად ისჯებოდნენ” - პიტერ რობი
”სიმახინჯის წინაშე უკან დახევა კარავაჯოსათვის მხოლოდ დასაგმობი სისუსტე იყო. იგი ყველაფერზე მაღლა სიმართლეს აყენებდა, სიმართლეს, როგორსაც თავად ხედავდა. მას არ იზიდავდა კლასიკური მოდელები, არავითარ მოწიწებას არ გრძნობდა იდეალური სილამაზის მიმართ. მას სურდა გათავისუფლებულიყო პირობითობისაგან და ძირეულად შეესწავლა ფერწერის პრობლემები” - ერნსტ გომბრიხი
”მისი ზოგიერთი სურათი დამკვეთებმა უარყვეს, რადგანაც მეტისმეტად ულამაზოდ მიიჩნიეს. სიმახინჯე ჯერ კიდევ არ მეფობდა ქვეყნად” - სტენდალი
”კარავაჯო ყოველთვის სხვაზე მეტად გამოხატავს პლასტიკასა და სინათლესთან დაკავშირებულ თავის ფუნდამენტურ პრინციპებს. ამით იგი XVII საუკუნის ევროპის უდიდესი გენიოსების: ფრანს ჰალსის, რემბრანდტისა და ადრეული ველასკესის წინამორბედად გვევლინება” - ადოლფო ვენტური
|
ბიჭი ხილის კალათით 1593-1594 |
|
ბაქკუსი - 1596 |
|
მონანიე მარიამ მაგდალინელი 1596-1597 |
|
წმინდა ეკატერინე ალექსანდრიელი - 1597 |
|
მედუზას თავი - 1598 |
|
მათე მოციქულის მოწოდება 1599-1600 |
|
ვახშამი ემაუსში - 1601 |
|
მათე მოციქული და ანგელოზი - 1602 |
|
გამარჯვებული ამური - 1602 |
|
მადონა გველით - 1605 |
”ეს სურათი ვულგარულობის, სიწმინდეთა შებილწვის, ურწმუნოებისა და ცუდი გემოვნების ნიმუშია. ჩანს, რომ იგი დახატა მხატვარმა, რომელმაც იცის თავისი საქმე, მაგრამ დაბინდული აქვს გონება, შორს არის ღვთისაგან, მისი თაყვანისცემისა და ყოველი კეთილი აზრისაგან” - წერდა ვატიკანის კურიის ერთ-ერთი კარდინალი, რათა დაესაბუთებინა თავისი უარი ამ ტილოს მიღებაზე.
|
ღვთისმშობლის სიკვდილი - 1605-1606 |
|
იოანე ნათლისმცემლის დასჯა - 1608 |
წყარო - კვირის პალიტრის კოლექცია ”დიდი მხატვრები”