ჟან კოკტო - მოგონებები ამადეო მოდილიანიზე
„აი, ჩვენი მოედანი. ქვაფენილზე მოდილიანი ცეკვავს, რაღაც დათვური ილეთები გამოჰყავს.
კისლინგი მეასეჯერ უმეორებს: „წავიდეთ, შინ წავიდეთ!“
ახლა სხვა ცეკვა იწყება.
ესპანურ მანერაზე წევს ხელებს ზევით, თითებს ატკაცუნებს და ტრიალებს.
კისლინგი მიდის.
მოდილიანი სატანასავით ხარხარებს და კიდევ უფრო მეტი გატაცებით განაგრძობს ცეკვას“.