უოლტ უიტმენი - გემების ქალაქი

გემების ქალაქი! 
(ო, შავი გემები, პირქუში გემები!
ო, მშვენიერი ქიმწამახული გემები და ხომალდები იალქნიანი!).

მსოფლიო ქალაქი! (ყველა რასები აქ აღრეულან,
დედამიწის ყოველ კუთხეს შეაქვს წვლილი მის  ცხოვრებაში).

ზღვათა ქალაქი! - აზვავებული, ქუშმომდგარი მოქცევის ქალაქი!
ქალაქი, სადაც გაშმაგებული ზღვა გამუდმებით ასკდება ნაპირს
და უკან იხევს წყალბრუნვით და ქაფის შხუილით!

სავაჭროების, ნავსადგურების ქალაქი! - მარმარილოსა და 
ფოლადის ცათამწვდენი ფასადების ქალაქი!

ქალაქი ყიფი და ვნებიანი - შეუპოვარი, ცოფიანი, ექსტრავაგანტი!
შენ აღმოცენდი, ო, ქალაქო - არა მხოლოდ მშვიდობისათვის, 
ემსგავსე შენს ჭეშმარიტ სახეს, ომისმწყურველო!

ო, ნუ შედრკები - მიჰბაძე მხოლოდ საკუთარ მოდელს და არა
სხვისას!

მომხედე მე - იყავ ხატება ჩემი, ვით მე ვარ შენი ხატება!
იგი, ვინც შენ შეივრდომე, მეც შევივრდომე,
ავი თუ კარგი, არ განმიკითხავს - მე მიყვარს ყველა
და არაფერს არ ვსჯი აუგად,
მივესალმები, ვუმღერ ყველას და ყოველივეს, რაც კი
შენია - ყოველთვის, მშვიდობის გარდა,
მშვიდობას ვუმღერ მშვიდობისას, ამჟამად კი დაფდაფი მიხმობს,
ჩემი სიმღერა ომად, სისხლისმღვრელ ომად მოედო

შენს ქუჩებს, ქალაქო!


თარგმნა ზვიად გამსახურდიამ

Popular posts from this blog

ო. ჰენრი - მოგვთა საჩუქრები

რიუნოსკე აკუტაგავა - ქრისტიანის სიკვდილი

უილიამ ფოლკნერი - საუბრები ვირჯინიის უნივერსიტეტში