უოლტ უიტმენი - რა ვარ ნეტავი

რა ვარ ნეტავი ბოლოს და ბოლოს, თუ არა ბავშვი, რომელიც
ხარობს საკუთარი სახელის გაგონებით? - იმეორებს და 
იმეორებს მას.

ვდგავარ და ვუსმენ - არასოდეს ვიღლები ამით.

თქვენთვისაც იგივეა თქვენი სახელი; 

არასოდეს გიფიქრიათ, რომ ეგ სხვა არაფერია, თუ არა
ორჯერ-სამჯერ წარმოთქმა ერთი და იგივე სიტყვისა?


თარგმნა ზვიად გამსახურდიამ

Popular posts from this blog

შოთა რუსთაველი - ვეფხისტყაოსანი, მხატვრის წიგნი

Image
სინთეზური ხელოვნება - მხატვრის წიგნი „ვეფხისტყაოსანი“ - „სინთეზური ხელოვნება - მხატვრის წიგნი“ - ეს არის პროექტი, რომლის მიზანია სინთეზური ხელოვნების ერთ-ერთი ჟანრის - მხატვრის წიგნის (Artist’s book) შექმნა და მისი სერიული გამოშვება.
Read more

ნინო ხარატიშვილი - „უკმარი სინათლე“

Image
ბედნიერებას მკვახე ქლიავის და ზაფხულის მტვრიანი წვიმის, აღელვებისა და გაურკვევლობის და შაქრის ფხვნილმოფრქვეული წინათგრძნობების გემო ჰქონდა. *** ბებიაჩემი წარმომიდგენია ფუმფულალოყებიან გოგონად, რომელსაც ფირუზისფერი ლენტი უკეთია თმაში და ლაქის ფეხსაცმელები აცვია, სერიოზული, წელში გამართული ზის ნათელ ოთახში და ნაჭრის ცხვირსახოცზე გულწითელა ჩიტებს ქარგავს. ზუსტად ისე, „ელისი საოცრებათა ქვეყანაში“ რომ გვაქვს, ძველი ინგლისური გამოცემა, იქ რომ ხატია. მისი ნათელი და უზრუნველი ბავშვობა რომ მახსენდებოდა, ტანში მზარავდა, რადგან ბაბუდას მონაყოლიდან ვიცოდი, რომ მალე სიბნელე და წყვდიადი ჩამოწვებოდა მათ თავს, ბოროტი ჯადო გადაეფარებოდა ლამაზ, თაღებიან და მოოქრულსარკეებიან სახლს: ბოლშევიკები მოვიდოდნენ და ყველაფერს წაართმევდნენ. ჩემს ბავშვურ წარმოდგენაში ბოლშევიკები წყვდიადის ბოროტი ძალები იყვნენ, შავ მოსასხამებში გახვეულები, და ბერძნული მითოლოგიის წიგნში დახატული ციკლოპივით, ცალი თვალი ჰქონდათ. მაშინ ვერ ვხვდებოდი, რომ ბოლშევიკები კი არ მოვიდნენ და წავიდნენ, არამედ მოვიდნენ და სამოცდაათ წელს დარჩნენ დ...
Read more

ზვიად გამსახურდია - XX საუკუნის ამერიკული პოეზია

Image
როდესაც საუბარია ამერიკულ პოეზიაზე, უნდა გავითვალისწინოთ, რომ მისი თვითმყოფადი განვითარება იწყება XX საუკუნიდან, თუმცა უნდა ითქვას, რომ ის თავისებურებანი, რომლითაც გამოირჩევიან ახალი ამერიკელი პოეტები, უკვე საცნაურნი არიან XIX საუკუნის ამერიკულ პოეზიაში. ინგლისური პოეზიის მდიდარი ტრადიციები თავისებურად აღორძინდნენ ამ ახალ მიწაზე. მაშინ, როდესაც ევროპა დეკადანსის მწუხრით იბურებოდა, ამერიკაში აღმოცენდა ახალი, უიტმენისებური ტიპი პოეტისა, ცხოვრებასთან წილნაყარი, მიწიერი განცდებით დატვირთული. მაგრამ ჩვენ ისიც უნდა გვახსოვდეს, რომ სიმბოლიზმი ამერიკიდან მოეფინა ევროპის კონტინენტს. ედგარ პოს უშუალო გავლენას განიცდიდნენ ფრანგი და საერთოდ, ევროპელი დეკადენტები (უნდა აღინიშნოს, რომ ედგარ პოს თავისი ქვეყნის ლიტერატურაზე არ მოუხდენია ისეთი დიდი ზეგავლენა, როგორც ევროპის ლიტერატურაზე). რაც შეეხება უიტმენის ტრადიციებს, მისი ზეგავლენა უფრო საგრძნობია დღევანდელ ამერიკულ პოეზიაში. მისი ჟურნალიზმი, მისი ჯანსაღი, დემოკრატიულ კონცეფციებზე დაფუძნებული მსოფლმხედველობა, მისი თავისუფალი ლექსი მრავალი სა...
Read more