თეოდორ ჟერიკო - მედუზას ტივი
 |
| 1819 წ. ტილო, ზეთი, 419 X 716 სმ |
1816 წლის შუა პერიოდში, ფრეგატი „მედუზა“ (La Meduse), რომელიც სენეგალისაკენ მიეშურებოდა, კაპო-ბიანკოს ნაპირებიდან მოშორებით, შუა ზღვაში გაიხერგა, თუმცა, რამდენადაც ცნობილია, ზღვა წყნარი იყო.
ოფიცრებმა სამაშველო ნავებით უშველეს თავს. მგზავრები და მეზღვაურები მიატოვეს, მათ კი გადაწყვიტეს, ტივი შეეკრათ, რათა გარდაუვალი სიკვდილისათვის დაეღწიათ თავი. ასე ააგეს ოცი მეტრი სიგრძისა და შვიდი მეტრი სიგანის პლატფორმა, რომელზედაც ორმოცდაათამდე კაცი აზვავდა.
ცამეტი დღის განმავლობაში, ზღვაში ხეტიალის შემდეგ, მათგან მხოლოდ თხუთმეტი შეძლებს გადარჩენას. სამხედრო ხომალდი „არგუსი“ მხოლოდ მათ მიუსწრებს ცოცხლებს.
ტილოზე მხატვარი მათი შველის მომენტს გამოსახავს, ვინც იმ უბედურებას გადაურჩა: ტივი ნაწილობრივ უსულო გვამებით დატვირთული, ბნელი და მღელვარე ზღვის წყალს აქაფებს, ხოლო შორს, ჰორიზონტზე, პატარა გემის ლანდი მოჩანს.
საღებავის სქელი ფენებისა და შუქჩრდილის ძლიერი კონტრასტებით, ჟერიკო ოსტატურად გადმოგვცემს შიშის, სიკვდილის უგუნურებისა და ავბედითობის განცდებს, რომლებიც უბედური შემთხვევის მსხვერპლთა სახეებზე ჩნდება და სცენას მძიმე დრამატულობას ანიჭებს.
ნაწარმოები მართლაც წარმოადგენს ავადმყოფობით, აგონიითა და სიგიჟით გამოწვეული სიმახინჯეებისა და გამომეტყველებათა ზედმიწევნითი კვლევის შედეგს, რომელსაც ჟერიკო საცხაედრეებსა და საგიჟეთებში აწარმოებდა და, ნანახის მიხედვით, სკურპულოზურად შესრულებულ ჩანახატებს ქმნიდა.
ფრეგატ „მედუზას“ ტრაგიკული დაღუპვა ჟერიკომ მძიმე და ამაღელვებელი ატმოსფეროთი გააცოცხლა. იმ დროისათვის გაუგონარი სისასტიკით, რომელიც მოვლენას უტყუარად ასახავდა.
სურათის ქვედა ნაწილში ტივი წყლის ზედაპირს ეხება და ვხედავთ დაუცველ, გალურჯებულ სხეულებს, როგორც მოწმობას იმ დრამისა, იმ პატარა ნაოსნობას რომ მოჰყვა.
***
***
***
***
***
წყარო - ლუვრი - პარიზი [მსოფლიოს საუკეთესო მუზეუმები]
