ელკე რედერი - ფრანც კაფკა - პროცესი
ელკე რედერის მიერ დასურათებული პორტფოლიო --- ფრანც კაფკა - ”პროცესი”
Posts
ელკე რედერი
ელკე რედერი - თანამედროვე გერმანელი არტისტი, დაიბადა 1953 წელს. სწავლობდა ლონდონში - ჰეზერლეის სახვითი ხელოვნების სკოლაში (1979-80). მოღვაწეობის დასაწყისში ამზადებდა სკულპტურებს მეტალისა გრანიტისაგან. 1991-1993 წლებში მიიღო განათლება მხატვრობაში ვოლფენბუნშელის კულტურული განათლების ფედერალურ აკადემიაში, ჰამბურგის უნივერსიტეტში. 1993 წლიდან ელკე კონცენტრირდა ლიტერატურასა და ლირიკულ პოეზიაზე. ამავე წელს დაარსა საკუთარი სახელობის გამომცემლობა. ჰამბურგში, "Quod Libet"-ის წიგნებისა და ილუსტრაციების ფესტივალზე, რედერმა წარადგინა ფრანც კაფკას რომანის - ”პროცესისა” და შტეფან ცვაიგის - ”საჭადრაკო ნოველას” დასურათებული პორტფოლიოები.
გაბრიელ გარსია მარკესი - გამოცხადებული სიკვდილის ქრონიკა
ქედმაღლობითაც შეიძლება სიყვარულს მისწვდე - ჟილ ვისენტე დივინა ფლორს კი სუნთქვა ისე გახშირებოდა, თითქოს საკუთარი მოწიფული ხორცი უხუთავდა სულს. — ყოველთვის მიცვალებულის მხარეზე უნდა დადგე! „მამათმავალივით გამოიყურებოდა, არადა, დაგენანებოდა, ისეთი ლამაზი იყო, კრემი რომ მოგესხა, შეჭამდი“. — სიყვარულის სწავლაც შეიძლება. ანხელა ვიკარიოს ფატა და გვირგვინი აღარ ედგა თავს, ფარჩის კაბა ოფლისგან დასველებოდა და უცბად დამსგავსებოდა გათხოვილ ქალს. - მხოლოდ ბავშვებს შეუძლიათ ყველაფერი მოიმოქმედონ. მარია ალეხანდრინა სერვანტესმა დაუსვა წერტილი ჩემი თაობის ყმაწვილკაცების უბიწოებას. მან უფრო მეტი რამ გვასწავლა, ვიდრე უნდა გვცოდნოდა, მაგრამ, რაც მთავარია, მისი მეოხებით ჩავიჭედეთ თავში, რომ ცარიელი საწოლივით ნაღვლიანი სანახავი არაფერი იყო ამქვეყნად. არ მინდოდა მერწმუნა, რომ ცხოვრება ბოლოს და ბოლოს ემსგავსება სუსტ ლიტერატურულ ნაწარმოებს. გამომძიებელს განსაკუთრებით აოცებდა, არ სჯეროდა, რომ ცხოვრებაში შეიძლება მოხდეს ამდენი შემთხვევითობა, რაც ლიტერატურაში მიუღებელია და მოხდე...
ფრანსისკო გოია - კაპრიზები
”კაპრიზები” (1799) - ფრანსისკო გოიას 80 სატირული ოფორტი - ესპანეთის პოლიტიკურ, სოციალურ და რელიგიურ წესწყობილებაზე. ყველაზე ცნობილი მათგანი - ”გონის თვლემა შობს ურჩხულებს”. ნამუშევრები დესენგანოს ქუჩაზე, პარფიუმერიის მაღაზიაში, 320 რიალად იყიდებოდა. Francisco Goya y Lucientes, Painter They say 'I will' and their hand give to the first comer Here comes the bogey-man Nanny's boy Two of a kind Nobody knows anybody Even so he cannot make her out They carried her off Tantalus Love and death Lads getting on with the job Out hunting for teeth They are warm What a sacri...
იური ნაგიბინი - სამნი და ერთი და კიდევ ერთი
იური ნაგიბინის რომანი - ”სამნი და ერთი და კიდევ ერთი”, დაგნი იუელზე, ედვარდ მუნკზე, სტანისლავ პშიბიშევსკზე, ავგუსტ სტრინდბერგსა და ვლადისლავ ემერიკზე. Из этих двоих она старше, и не только годами, но и жизнью. когда-то и для нее время и место ничего не значили. Но теперь ей мила лишьтихая, опрятная буржуазность: с разобранной постелью, погашенным светом,неспешными ласками, глубоким и чутким сном между объятиями. Как странно, что любой пленившийся ею мужчина незамедлительно берет над нею верх. Один старый друг - друг или враг? - называл это высшей женственностью. По косым взглядам сидящих за соседними столиками она догадалась, что делает что-то не отвечающее принятым тут правилам поведения. Видимо, не полагалось приличной женщине сидеть одной за столиком, пить вино и курить. В Берлине, Стокгольме, даже Осло, не говоря уже о Париже, никто бы и внимания не обратил, но в каждом монастыре свой устав. Наплевать ей с высокой горы, что о ней здесь подумают. ...
ჰერმან ჰესე - ტრამალის მგელი
”ადამიანები ისე, რომ არავითარი სურვილი არ აქვთ,თავს აიძულებენ იარონ სტუმრად, იმუსაიფონ, დაწესებულ დროს სამუშაოზე გამოიცხადდნენ და ყოველივეს ძალისძალად, ანგარიშმუიცემლად, უხალისოდ სჩადიან. არადა, ამას მანქანაც მშვენივრად გაართმევს თავს. თუმცა ისსიც დასაშვებია, რომ თითი არავინ გაანძრიოს! მთელი ეს უთავბოლო ორომტრიალი ხელს უშლის ადამიანებს, ჩემსავით კრიტიკული თვალით შეხედონ საკუთარ ცხოვრებას, იგრძნონ მისი უაზრობა და წვრილმანობა, დაინახონ თავიანთი ყოფის ამაზრზენი, კბილებდაკრეჭილი ორჭოფულობა, უიმედო კაეშანი და სიმწარე!” ”ცხოველები მეტწილად სევდიანები არიან, ზოგჯერ ადამიანსაც შეიპყრობს ხოლმე სევდა და წუხილი, მაგრამ იმიტომ კი არა, რომ კბილი სტკივა, ანდა ფული დაკარგა! არა, მას სევდა მაშინ მოერევა, როცა უეცრად იგრძნობს, რა ხდება მის გარშემო, რა ყოფილა ეს ცხოვრება. აი, ასეთი ნაღდი სევდით შეპყრობილი ადამიანი წააგავს ცხოველს და ამ დროს მისი განცდები ალალი და მშვენიერია. ჰოდა, ტრამალის მგელო, პირველად რომ გნახე, სწორედ ასეთი იყავი” ...