ნიკოლო კაპონი - ნიკოლო მაკიაველი
„მათ იმთავითმე ბრმებს უწოდებდნენ; შურიანი, ქედმაღალი, ხარბი ხალხი...“ - დანტე ალიგიერი ფლორენციელების შესახებ ნიკოლო მაკიაველი აღნიშნავს ფლორენციელების საყოველთაო სიყვარულს სახელმწიფო სამსახურის მიმართ და პიესა „მანდრაგორას“ ერთ-ერთ პერსონაჟს, მესერა ნიჩას, ამ სიტყვებს ათქმევინებს: „ამ ქალაქში გვძულს ყველა, ვისაც სახელმწიფო სამსახურში დანიშვნა არ უხარია“. როგორც ერთი ფლორენციული ანდაზა ამბობს, „სჯობს ცუდი სუნი აგდიოდეს, ვიდრე სულელად გამოჩნდე“. „მე ღარიბი დავიბადე და გაჭირვების სიმძიმე უფრო ადრე ვიგრძენი, ვიდრე ცხოვრების სიხარული“, დაწერს მაკიაველი მოგვიანებით, დევნილობის დროს, თავის მეგობარ ფრანჩესკო ვეტორისტვის გაგზავნილ წერილში. „მათ ვუმადლი მთელ ჩემს მოკრძალებულ კეთილშობილებას“ - მაკიაველი უხსნის თავის ვაჟს, გვიდოს, რაოდენ მნიშვნელოვანია მუსიკისა და ჰუმანიტარული დისციპლინების შესწავლა. 1517 წელს მაკიაველი ლუიჯი ალამანის შესჩიოდა, რომ ცნობილმა პოეტმა, ლუდოვიკო არიოსტომ, მისი სახელი არ მოიხსენია პოეტთა შორის „მძვინვარე ორლანდოში“: „ ისე უარმყო, თითქოს ვიღაც უგუნური ვიყ...