უოლტ უიტმენი - ო, კაპიტანო, ჩემო კაპიტანო!

ო, კაპიტანო! ჩემო კაპიტანო! დასრულდა ჩვენი მძიმე მგზავრობა,

გვეღისა ცის გასხივოსნება; ხომალდმა გაუძლო ღელვებს და გრიგალებს, ჩვენი სანუკვარი

ასრულდა ოცნება; ახლოა ნაპირი, მოისმის ზარები, ისმის 

მოზეიმო ხალხის

ჟრიამული, 

თვალები მისდევენ ხომალდის მტკიცე ქიმს, ფრიალებს ალამი 

სისხლით დანამული.

მაგრამ გული! გული! გული! სისხლის გუბე შესაზარი!

გემბანზე ხომ კაპიტანი, ასვენია, ცივი, მკვდარი.

ო, კაპიტანო! ჩემო კაპიტანო! აღსდექ და ყური მიაპყარ ზარებს; აღსდექ - დღეს შენთვის ფრიალებს დროშა, შენთვის ვაქუხებთ

ძლევის ნაღარებს; 

ეს გვირგვინები, ბაფთიანი ყვავილწნულები შენია, შენი!

შენ გიხმობს ხალხი, ეს ზღვა ხალხი, შენა ხარ მისთვის 

შვების 

მომვლენი!

ჩვენო კაპიტანო, მამავ საყვარელო! ჩვენთვის აღარ დარობს 

დარი, 

ეგებ სიზმარია, რომ შენ ამ გემბანზე გართხმულხარ ცივი და 

მკვდარი?

მაგრამ კაპიტანი აღარ მპასუხობს, დადუმებულან

უსისხლო ბაგენი, მამა საყვარელი ვერ გრძნობს ჩემს

შეხებას, მის მაჯისცემასაც 

ვერარ მივაგენი, 

იზეიმეთ, ნაპირებო, მე კი მმართებს ჩუმი ზარი, გემბანზე 

ხომ კაპიტანი

ასვენია ცივი, მკვდარი.

თარგმნა ზვიად გამსახურდიამ

Alonzo Chappel - The Last Hours of Abraham Lincoln

Walt Whitman - O Captain! My Captain! 

O Captain! my Captain! our fearful trip is done,

The ship has weather’d every rack, the prize we sought is won,

The port is near, the bells I hear, the people all exulting,

While follow eyes the steady keel, the vessel grim and daring;

                         But O heart! heart! heart!

                            O the bleeding drops of red,

                               Where on the deck my Captain lies,

                                  Fallen cold and dead.

O Captain! my Captain! rise up and hear the bells;

Rise up—for you the flag is flung—for you the bugle trills,

For you bouquets and ribbon’d wreaths—for you the shores a-crowding,

For you they call, the swaying mass, their eager faces turning;

                         Here Captain! dear father!

                            This arm beneath your head!

                               It is some dream that on the deck,

                                 You’ve fallen cold and dead.

My Captain does not answer, his lips are pale and still,

My father does not feel my arm, he has no pulse nor will,

The ship is anchor’d safe and sound, its voyage closed and done,

From fearful trip the victor ship comes in with object won;

                         Exult O shores, and ring O bells!

                            But I with mournful tread,

                               Walk the deck my Captain lies,

                                  Fallen cold and dead.