ვანგოგენი | Vangogen

როცა პროფესიას მეკითხებიან, ვიბნევი ხოლმე: ვწითლდები და ხმა მიკანკალებს; სხვა მხრივ თავდაჯერებულ კაცად მიცნობენ. მშურს იმ ადამიანების, ვისაც შეუძლია თქვას: კალატოზი ვარ, პარიკმახერი... ასევე ბუღალტრებისა და მწერლების, შესაშურია მათი აღიარების უბრალოება, რადგან ყველა ეს პროფესია ერთი სიტყვით აიხსნება და ვრცელ ახსნა-განმარტებებს არ მოითხოვს.  მე კი იძულებული ვარ, ამგვარ კითხვებზე ასე ვუპასუხო: მოცინარი ვარ. ხოლო ასეთი აღიარება მოითხოვს შემდგომ კითხვას: ,,ამით ცხოვრობთ?" ჭეშმარიტების შესაბამისად თუ გნებავთ, უნდა მეპასუხა: ,,დიახ"; და მე მართლაც ჩემი სიცილით ვცხოვრობ და კარგადაც, რადგან ჩემი სიცილი არის – კომერციულად რომ ვთქვათ – მოთხოვნადი. კარგი, ნასწავლი მოცინარი ვარ: სხვა არავინ იცინის ისე, როგორც მე, სხვა არავინ ფლობს ხელოვნების ჩემეულ ნიუანსებს. მომაბეზრებელი ახსნა-განმარტებების თავიდან ასაცილებლად, კარგა ხანს თავს მსახიობად ვასაღებდი, მაგრამ ჩემი მიმიკური და სამეტყველო უნარები იმდენად მწირია, რომ ეს განსაზღვრება რეალობისაგან მეტად შეუსაბამოდ გამოიყურება: მე მიყვარს ჭე...

მაშინ, როდესაც მრავალი არტისტი სამგანზომილებიანი რეალობის ფერწერაში გადმოტანას ცდილობს, ლოს-ანჯელესში, მხატვარი Alexa Meade საპირისპირო მიმართულებით მიდის და სამგანზომილებიან სიუჟეტებს ისე ხატავს, რომ ისინი 2D განზომილებაში ჩანდეს. გარდა იმისა, რომ Alexa Meade მოდელებს 2D ფორმატში ხატავს, ავტორი მათ ქუჩის ხელოვნებასთან აერთიანებს.

ფსალმუნთა წიგნი, ამერიკის შეერთებულ შტატებში პირველად დაბეჭდილი წიგნის 11 გადარჩენილი ეგზემპლარიდან ერთ-ერთი, ნიუ-იორკში, სოთბის აუქციონზე, სარეკორდო ფასად - 14.2 მილიონ აშშ დოლარად გაიყიდა. წინასწარი ვარაუდით, ფსალმუნთა წიგნის ფასი 30 მილიონ დოლარს მიაღწევდა, თუმცა, მიუხედავად იმისა, რომ მასში გადახდილი თანხა სავარაუდო ფასის თითქმის ნახევარია, ფსალმუნთა წიგნმა 2010 წლის დეკემბერში, ჯონ ჯეიმს ოდუბონის „Birds of America“-ში გადახდილ 11.5 მილიონს გადააჭარბა. ფსალმუნთა წიგნი ამერიკელმა ბიზნესმენმა და ფილანტროპმა - დევიდ რუბენშტეინმა შეიძინა. სოთბის აუქციონის ორგანიზატორთა განცხადებით, იქამდე, სანამ რუბენშტეინი წიგნს დიდი ხნით შესანახად რომელიმე ბიბლიოთეკას გადასცემს, ფსალმუნთა წიგნი ამერიკის მასშტაბით  არსებულ სხვადასხვა ბიბლიოთეკებში განთავსდება. „ამაღელვებელია ის ფაქტი, რომ, წიგნს, რომელიც ჩვენი ისტორიისა და კულტურისათვის ასე მნიშვნელოვანია, უამრავი ამერიკელი იხილავს. მათ  საშუალება ექნებათ მისი არაჩვეულებრივი მნიშვნელობა დააფასონ. ასევე, რა თქმა უნდა, გვიხარია, რომ ...

ნაწყვეტი წიგნიდან "მითოლოგიები" ზოგიერთი დეპუტატობის კანდიდატი თავის საარჩევნო სარეკლამო ფურცლებს საკუთარი პორტრეტით რთავს. ეს გულისხმობს, რომ ფოტოგრაფია ფლობს გარდაქმნის უნარს და ამიტომ საჭიროა მისი გაანალიზება.  კანდიდატის პორტრეტი პირველ რიგში ქმნის პიროვნულ კავშირს მასა და ამომრჩეველს შორის: კანდიდატი მათ განსასჯელად არა მარტო პროგრამას წარუდგენს, არამედ სთავაზობს განსაკუთრებულ სხეულებრივ ატმოსფეროს, თავისი ყოფითი არჩევნის ერთობლიობას, რომელიც გამოიხატება მისი სახის ნაკვთებში, ტანსაცმელში და პოზაში. ამით ფოტოგრაფია ცდილობს შექმნას არჩევნების პატერნალური საწყისი, მისი “წარმომადგენლობითი” ბუნება, რომელიც დარღვეულია პროპორციული არჩევითი სისტემის და პოლიტიკური პარტიების ბატონობის შედეგად (მემარჯვენეები ამ საშუალებით უფრო ხშირად სარგებლობენ, ვიდრე მემარცხენეები). რამდენადაც ფოტოგრაფიაში ელიფსურად ინიღბება ენა და შეგროვდება ყოველგვარი სოციალური “გამოუთქმელობა”, ამიტომ ის იარაღად ემსახურება ანტიინტელექტუალიზმს, ცდილობს თვალი აუხილოს “პოლიტიკას” (პრობლემების და მათი გად...

ყმაწვილი საკუთარ მანსარდაში განმარტოებულიყო. მხატვრად გახდომის სურვილი ჰკლავდა, თუმცა კარგად უწყოდა, რომ ეს გზა ეკლიანი იქნებოდა და არა ერთი სირთულის გადალახვაც მოუწევდა. ამასობაში ასაკიც ემატებოდა, ის კი სარკის წინ იჯდა და საკუთარ პორტრეტებს ხატავდა. ეს საქმიანობა უკვე ჩვევაში ჰქონდა გამჯდარი. ამგვარი ნახატებით მთელი რვეული გაევსო და ზოგიერთი მათგანი მეტად ხიბლავდა კიდეც. “კაცისთვის, ვისაც განათლება ჯერ არ მიუღია, – უთხრა ერთხელ საკუთარ თავს, – ეს ნახატი მართლაც მშვენიერია. როგორი საგულისხმო ნაკეცია აი, იქ, ცხვირთან. აშკარაა, არის ჩემში რაღაც მოაზროვნის, დიახ, უდაოდ, რაღაც ამის მსგავსი... საკმარისია პირის კუთხე ოდნავ უკან დავწიოთ, რომ უმალ აი, ასეთი განსაკუთრებული გამომეტყველება გაჩნდეს, – თითქმის ტრაგიკული”. მაგრამ გარკვეული ხნის შემდეგ, საკუთარი ნახატების თვალიერებისას, უკვე აღარ მოსწონდა ისინი. ეს, მართალია, უსიამოვნო შეგრძნება იყო, მაგრამ მიაჩნდა, რომ მაინც სულ უფრო შეუპოვრად მიიწევდა წინ და საკუთარი თავისადმიც უფრო მომთხოვნი ხდებოდა. საკუთარ ოთახთან, და ყოველივე იქ მყოფთ...

ნაწყვეტი რომანიდან - "კავკასია" თავი XL სახელწოდება „თბილისი“ ანუ „თბილი ქალაქი“ წარმოსდგება თბილი წყლებისგან, რომელთა წყალობით ეს ქალაქი მოგზაურებს იმ სახელგანთქმულ სპარულ აბანოებს სთავაზობს, ჩვენ რომ ზემოთ გვქონდა საუბარი. საინტერესოა კეთილხმოვნობის ანალოგია ზოგიერთი ქალაქის სახელებს შორის, რომლებიც ცნონილი არიან თავიანთი თბილი წყაროებით. ძველ დროში ნუმიდიაში არსებობდა ქალაქი „ტობილისი“, დღესაც, გარდა ქართული თბილისისა, არსებობს ქალაქი „ტეპლიცი“ ბოჰემიაში, რომლის ფესვი სრულიად შესაძლებელია tepida იყოს. იმ ეპოქაში, საიდანაც ქრისტიანული ერა იწყება, თბილისი მხოლოდ დაბა იყო, საქართველოს დედაქალაქად კი მცხეთა ითვლებოდა. მაგრამ 469 წელს მეფე ვახტანგ გორგასალმა დაარსა ქალაქი თბილის, დედა ახალი თბილისისა. ახლად დაარსებული ქალაქი ხაზარებმა დაანგრიეს, შემდეგ ის კვლავ აღადგინა ემირმა აგარიანმა და ეს ქალაქი მცხეთის დანგრევის შემდეგ ბაგრატიდთა, დღევანდელი ბაგრატიონების წინაპართა დინასტიის რეზიდენცია გახდა. მტკვარი ქალაქს ორ ნაწილად ჰყოფს, ანდა უფრო სწორად ქალაქს გამოჰყოფს გა...

გაზაფხულობით ტიპასა1 ღმერთების საუფლოა და აქ ღმერთები აბზინდის, ვერცხლისფერ ჯავშანში ჩაჭედილი ზღვის, ლურჯი უღრუბლო ცის, ყვავილებში ჩაფლული ნანგრევებისა და ქვის გროვაზე აალებული მზის სხივის ენაზე ლაპარაკობენ. ირგვლივ ყველაფერი თვალისმომჭრელი მზითაა აგიზგიზებული. თვალი ამაოდ ცდილობს წამწამებზე და კიდებული სინათლისა და ფერების მოცახცახე წვეთის გარდა რაიმეს დაჭერას. პაპანაქებისგან გავარვარებულ ჰაერში ბალახების სურნელით გაჯერებული არომატი ყელში მიღიტინებს და სუნთქვა მიჭირს. ოდნავ თუ ვხედავ გორაკთა სამყოფელიდან ამოზრდილ ვეება, შავ შენუას, მტკიცე ნაბიჯებით რომ ეშვება ზღვისკენ. ის სოფელი გავიარეთ, საიდანაც ზღვის უბე მოჩანს. ყვითელ-ცისფერ სამყაროში შევდივართ და პირდაპირ ცხვირში გვეტაკა მძაფრი, მწკლარტე სუნი, ზაფხულობით რომ ასდის ალჟირის მიწას. ვილების კედლებზე, ყველგან, სადაც კი თვალი მისწვდება, ბუგენვილები ჩანს, ბაღებში კი ის ფერმკრთალი ყვავილები გადაპენტილა, რომლებიც ძალიან მალე მეწამულად შეიფერებიან. კიდევ ათქვეფილი ნაღებივით აქაფებული ჩაის ვარდების ზღვაა, გარს კი ჩარჩოსავით ყელყელა, ნა...

ერნსტ გომბრიხის „ხელოვნების ამბავი“ მიხედვით თავები :„ახალი ნორმების ძიებაში“, „პერმანენტული რევოლუცია “  ტრადიციასთან განხეთქილებას, რომელსაც საფრანგეთის დიდმა რევოლუციამ დაუდო სათავე, სრულიად უნდა შეეცვალა მხატვრების ცხოვრებისა და მუშაობის პირობები.  აკადემია და გამოფენები კრიტიკოსები და ხელოვნებათმცოდნეები ძალისხმევას არ იშურებდნენ, რომ განესხვავებინათ დიდი ხელოვნება ხელოსნური ნაკეთობისაგან, იქნებოდა ეს ფერწერა თუ შენობა. ამჯერად ფუნდამენტს, რომელზეც ხელოვნება თავისი არსებობის ხანგრძლივი პერიოდის მანძილზე ეყრდნობოდა, სხვა საშიშროება ემუქრებოდა. ინდუსტრიულმა რევოლუციამ დაანგრია ხელოსნური ოსტატობის მყარი ტრადიციები, ხელნაკეთი ნივთების ნაცვლად გაჩნდა მანქანური პროდუქცია და სახელოსნო შეცვალა ფაბრიკამ. ამ ცვლილებათა შედეგები უპირველესად არქიტექტურას შეეხო, რომელიც კინაღამ სერიოზულად დაზარალდა იმის გამო, რომ არ არსებობდა ხელოსნური მეთოდის სწავლება, რომელიც სტილისა და მშვენიერების გაგებასთან იქნებოდა შერწყმული. ეს იყო ინგლისისა და ამერიკის ქალაქების დიდი ექსპანსიის პერი...

საყურადღებოა, რისი უფრო მეტად ეშინია ხალხს? ყველაზე მეტად ახალი ნაბიჯისა და ახალი საკუთარი სიტყვისა... მაგრამ, ბევრს ვყბედობ მეტად. კიდეც იმიტომ აღარას ვაკეთებ, რომ ვყბედობ. მაგრამ შეიძლება იმიტომაც ვყბედობდე, რომ არას ვაკეთებ. უბრალო რამ წვრილმანსა და სისულელეს შეუძლია მთელი განზრახვა ჩაგიშალოს! სადმე მაინც ხომ უნდა იყოს ისეთი კუთხე, სადაც ადამიანს იბრალებდნენ! რა საზიზღარია ადამიანი, ყველაფერს ადვილად ეჩვევა! თუ შემთხვევა მოგვეცა, სინდისის გრძნობასაც გავქელავთ; თავისუფლებას, სიმშვიდეს, თვით სინდისსაც კი, ყველაფერს გასაყიდად გავიტანთ. მაქვს კი უფლება ვისმე შველისა? როცა უქეიფოდ ხარ, სიზმრები ხშირად საოცრად მკაფიოა, ნამდვილს საშინლად ჰგავს. ზოგჯერ საზარელი რამ სურათი წარმოუდგება სიზმრად ადამიანს, მაგრამ გარემოება და მთელი პროცესი ნანახისა იქამდის შესაძლებელია და ამ სურათის ყველა წვრილმანი ურთიერთში ისე მხატვრულად შეთანხმებული, რომ ცხადლივ მათ გამოგონებას ვერასგზით ვერ მოახერხებდა სიზმრის მნახველი, თუნდაც პუშკინისა და ტურგენების დარი ხელოვანიც ყოფილიყო. ასეთი ავადმყოფური ...

„ ...ისევ ვგრძნობ ქუსლებით როსინანტის ნეკნებს, ისევ ავისხი საჭურველი და გზას გავუდექი... ალბათ ბევრი ადამიანი თავგადასავლების მაძიებელს მიწოდებს და ეს ასეცაა - თავგადასავლების მაძიებელთა იმ ჯიშის წარმომადგენელი ვარ, რომელიც თავისი სიმართლის დასამტკიცებლად სიცოცხლეს საფრთხეში იგდებს. შესაძლოა, ასე უკანასკნელად ვიქცევი. სიკვდილს არ ვეძებ, მაგრამ ის მოსალოდნელია... სიმტკიცე, რომელსაც მე ხელოვანის გატაცებით სრულვყოფდი, აიძულებს უძლურ ფეხებს და დაღლილ ფილტვებს იმოქმედონ. მივაღწევ ჩემსას... ზოგჯერ გაიხსენეთ XX საუკუნის ეს მოკრძალებული კონდოტიერი...“

კოლუმბია, ბოგოტა 1952 წლის 6 ივლისი საყვარელო დედა! უკვე აქ ვარ. მივუახლოვდი ვენესუელას და რამდენიმე პესოთი გავღარიბდი. უპირველეს ყოვლისა, მინდა გისურვო ბედნიერი დაბადების დღე. ვიმედოვნებ, ამ დღეს მოყვარულ ადამიანთა შორის მხიარულად გაატარებ საკუთარ ოჯახში. მოკლედ გიამბობ, რა თავგადასავლები გადამხდა მას შემდეგ, რაც იკიტოსი დავტოვეთ. ორი ღამის განმავლობაში არ გვშორდებოდა მოსკიტების ერთგული ამალა, მესამე დილას კი სან-პაბლოს კოლონიას მივადექით. მთავარი ექიმი ძალიან კარგი პიროვნებაა. ისევე, როგორც მთელი კოლონია, ისიც მაშინვე სიმპათიით განეწყო ჩვენ მიმართ. გამონაკლისი მხოლოდ მონაზვნები იყვნენ, რომლებიც გვეკითხებოდნენ, წირვას რატომ არ ესწრებოდითო. იქ ისინი განკარგავდნენ ყველაფერს და ვინც ეკლესიაში არ დადიოდა, საკვების ულუფას უმცირებდნენ (ჩვენც ამ ულუფის გარეშე დავრჩით, მაგრამ ბიჭები გვეხმარებოდნენ და ყოველდღე მოჰქონდათ რაიმე სასუსნავი). მონაზვნებთან ცივ ომს თუ არ ჩავთვლით, ცხოვრება არაჩვეულებრივად სასიამოვნო იყო. 14-ში ნადიმი მომიწყვეს. იყო უამრავი „პისკო“ - ჯინის ნაირსახეობა, რ...

იკიტოსი 1952 წლის 4 ივნისი ძვირფასო მამა! დიადი მდინარის ნაპირებზე უამრავი დასახლებული პუნქტია. ველური ტომების საპოვნელად უნდა აჰყვე შენაკადებს, ჩვენ კი (ყოველ შემთხვევაში, ახლა) ეს მიზანი არა გვაქვს. ინფექციური დაავადებები აქ აღარ გვხვდება, მაგრამ მაინც გაგვიკეთეს ვაქცინები მუცლის ტიფისა და ყვითელი ცხელების წინააღმდეგ, მოგვამარაგეს ატებრინითა და ქინაქინათი. არსებობს ბევრი დაავადება, რომლებიც ნივთიერებათა ცვლის დარღვევას იწვევს: მართალია, საკვები ჯუნგლებში საკმარისად ნოყიერი არაა, მაგრამ სერიოზული დაავადების რისკი ადამიანს ემუქრება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ერთ კვირაზე მეტი ხნის მანძილზე სრულფასოვნად არ იკვებება. ჩვენი მოგზაურობა მდინარით ერთ კვირაზე მეტ ხანს არ გაგრძელდება. ჯერ კიდევ არ ვიცით, რას გადავწყვეტთ. შესაძლოა, გადავფრინდეთ ბოგოტაში ან ლეგისამოში, სადაც კარგი გზებია. მდინარით მოგზაურობა არ გვაშინებს, ამგვარად დავზოგავთ ფულს, რომელიც შეიძლება შემდგომში გამოგვადგეს. სამეცნიერო ცენტრებიდან მოშორებით ვიმყოფებით და ამიტომ ჩვენი მოგზაურობა მნიშვნელოვანი მოვლენაა ლეპროლო...

1952 წლის იანვარი გზად ბარილოჩესკენ ძვირფასო დედა! არაფერი იცი ჩემ შესახებ. არც მე ვიცი, როგორ ხარ, ამიტომ ვღელავ. რამდენიმე სტრიქონში ვერ ჩავტევ ყველაფერს, რაც შეგვემთხვა. უბრალოდ, გატყობინებ: როდესაც ბაიაბლანკადან წავედით, ორი დღის შემდეგ ავად გავხდი, 40 გრადუსი სიცხე მქონდა და ერთი დღე ლოგინში გავატარე. მეორე დილას მხოლოდ იმიტომ ავდექი, რომ დავწოლილიყავი ჩოელე-ჩოელის რეგიონულ საავადმყოფოში, სადაც მიმკურნალეს ცნობილი წამლით - პენიცილინით. ოთხი დღის შემდეგ მოვმჯობინდი... სან-მარტინ-დე-ლოს-ანდესი მოვინახულეთ. გზად ჩვეული სიმარჯვით მოვაგვარეთ უამრავი პრობლემა. სან-მარტინ-დე-ლოს-ანდესში არის ლამაზი ტბა, გარშემო კი მშვენიერი უღრანი ტყეებია. კარგი იქნება, ეს ადგილი მოინახულო, დარწმუნებული ვარ, მოგეწონება. ისე გავირუჯეთ, ზანგებს დავემსგავსეთ. ყოველ სახლში, გვთავაზობენ საკვებს, ბინას და ყველაფერს დანარჩენს, რაც შეიძლება იყიდოს კაცმა. ახლა მოვედი ფონ პუტნამერების რანჩოში, ისინი ხორხეს მეგობრები არიან, მათგან ერთ-ერთი პერონის მომხრე, ყოველთვის მთვრალია და საუკეთესოა სამიდან. შევძელი ...

ნაწყვეტი რომანიდან - "მოტოციკლისტის დღიური" ამ მთის პატარა სოფელში ვარსკვლავები აკაშკაშებდნენ ცას. წყვდიადი სიცივესა და სიჩუმეში იყო გაზავებული. ასე მეგონა (მიჭირს ჩემი შეგრძნებების გამოხატვა), ყველაფერი მყარი ლღვება ეთერში, რომელიც ინდივიდუალობისგან გვძარცვავდა და ჩვენს გახევებულ სულებს უსაზღვრო ბინდში იტაცებდა. ღრუბელიც კი არ ჩანდა ვარსკვლავებით მოჭედილ ცაზე, რომლის სივრცე თითქოს პერსპექტივას იყო მოკლებული. რამდენიმე ნაბიჯზე ნათურის მკრთალი შუქი ებრძოდა უკუნს. მამაკაცის სახე ბუნდოვნად მოჩანდა ჩრდილში, მკაფიოდ მხოლოდ მისი თვალებისა და წინა კბილების ელვარებას ვხედავდი. ჯერაც არ ვიცი, რამ მომამზადა აღმოჩენისთვის - ატმოსფერომ, თუ იმ ადამიანმა, მაგრამ ვიცი, რომ ბევრჯერ და მრავალი განსხვავებული ადამიანისგან გამიგია სწორედ ეს არგუმენტი, რომელსაც ჩემზე არასოდეს მოუხდენია შთაბეჭდილება. ჩვენი თანამოსაუბრე ძალზე საინტერესო ადამიანი იყო. მან დატოვა თავისი სამშობლო - ევროპის ერთ-ერთი ქვეყანა, გამოექცა იქაურ დოგმატიზმს, მისთვის ნაცნობი იყო შიშიც (განცდა, რომელიც განსაკუთრებულ ღ...

1952 წელს ლექციებითა და გამოცდებით გაბეზრებული სამედიცინო ფაკულტეტის სტუდენტი ერნესტო გევარა, მეგობარ ალბერტო გრანადოსთან ერთად ტოვებს ბუენოს აირესს და სამხრეთ ამერიკაში მოგზაურობას იწყებს. „მოტოციკლისტის დღიური“ სწორედ ამ მოგზაურობას აღწერს. ამ ჩანაწერების ავტორი 23 წლისაა. მისთვის ჯერ არ შეურქმევიათ მეტსახელი „ჩე“, ჯერ კიდევ წინაა კუბის რევოლუცია და ფათერაკებით სავსე, ლეგენდარული ცხოვრება, რომლის გამოც ჩე გევარას მეოცე საუკუნის დონ კიხოტს უწოდებენ. ეს წიგნი მეოცნებე, სამყაროსა და საკუთარი თავის შეცნობის ჟინით შეპყრობილი ახალგაზრდა მოგზაურის დღიურია. ზღვა ყოველთვის იძლევა საუკეთესო რჩევებს - მისი მრავალმნიშვნელოვანი ხმაური შეიძლება ათასგვარად განმარტო. ეჭვი შემეპარა, აქვს თუ არა ნაფოტს, თქვას, გავიმარჯვეო, როდესაც ტალღა მას ნაპირზე გამორიყავს. ყოველი რიგიანი მოგზაურობის პირველი მცნების თანახმად, მოგზაურობას აქვს ორი პუნქტი: დაწყება და დამთავრება. თუ გსურს, რომ მეორე თეორიული პუნქტი დაემთხვას რეალურ საბოლოო პუნქტებს, ნუ იფიქრებ ამის მისაღწევად საჭირო საშუალებებზე - რადგან ...

სტუდენტ-მედიკოსთა წინაშე წარმოთქმული სიტყვა თითქმის ყველამ იცის, რომ ჩემი მოღვაწეობის დასაწყისში, მრავალი წლის წინ, ექიმი გახლდით. როდესაც მედიცინას ვსწავლობდი, ჯერ კიდევ გათავისებული არ მქონდა ჩემი დღევანდელი რევოლუციური იდეების უმრავლესობა. მეც მინდოდა წარმატებები. ვოცნებობდი, გავმხდარიყავი გამოჩენილი მკვლევარი, დაუღალავად მემუშავა, რომ ჩემი მონაპოვარი, ჩემი პირადი მიღწევა, კაცობრიობას გამოდგომოდა. როგორც ყველა ადამიანი, მეც საკუთარი გარემოს შვილი ვიყავი. საგანგებო ვითარების და, შესაძლოა, ჩემი ხასიათის ზეგავლენითაც, ხარისხის მოპოვების სემდეგ დავიწყე მოგზაურობა სამხრეთ ამერიკაში და კარგად გავეცანი ამ მხარეს. თუ არ ჩავთვლით ჰაიტისა და დომინიკის რესპუბლიკებს, ვიმოგზაურე სამხრეთ ამერიკის ყველა ქვეყანაში. თავდაპირველად ვმოგზაურობდი როგორც სტუდენტი, შემდეგ კი - როგორც ექიმი და კარგად მივხვდი, რა არის სიღატაკე, შიმშილი, ავადმყოფობა, ბავშვის მკურნალობის შეუძლებლობა უსახსრობის გამო, გრძნობების დაჩლუნგება, რასაც იწვევს შიმშილი და უხეში მოქცევა იმ ზომამდე, რომ ბავშვის გარდაცვალებაც კი უ...